Uppruni og útlit
Zebra finkur (Taeniopygia guttata castanotis) koma upphaflega frá Ástralíu. Þetta eru litlir fuglar sem hafa hin ýmsu litaafbrigði. Eins og hjá mörgum fuglum í dýraríkinu þá er það karlfuglinn sem er litskrúðugari. Hið venjulega, eða algengasta útlit karlfugls er rauður goggur, svört lína sem liggur frá augunum, hvít lína við gogginn og appelsínugular kinnar. Höfuðið og bakið er grátt en neðan frá gogginum liggja svartar línur meðan kviðurinn er hvítur. Á hliðunum eru brúnleitar fjaðrir með hvítum doppum og að lokum er stélið svart og hvítt. Kvenfuglarnir eru nánast alveg gráir nema ljósari á kviðnum og með svarta línu frá auganu og eins stél eins og karlinn. Þær eru einnig með appelsínugulan gogg.
Hinsvegar eru til ýmis litaafbrigði, fuglarnir geta verið hvítir, með svartar kinnar, silfraðir, mjög ljósir í yfirliti eða blanda af þessu öllu saman.
Hinsvegar eru til ýmis litaafbrigði, fuglarnir geta verið hvítir, með svartar kinnar, silfraðir, mjög ljósir í yfirliti eða blanda af þessu öllu saman.
Hegðun
Zebra finkurnar eru mjög líflegar og líður best í hópum. Þessum fuglum líður ekki vel einum þannig er best að hafa þá tvo saman eða fleiri, hvort sem það er par eða tvö af sama kyni. Þegar þú ert með fugla af sama kyni er hinsvegar alltaf áhætta á rifrildum en það fer algjörlega eftir einstaka fuglum. Þótt finkurnar séu hópdýr er ekki gott að hafa oddatölu í hópnum, það er betra að vera með tvö pör en t.d. 2 konur og 1 karl því þá mun ein af stelpunum án efa verða út undan.
Finkurnar eru ekkert sérstaklega háværar og er það karlinn sem syngur helst, en annars gefa þau frá sér lítil ‚meep' ‚meep' hljóð.
Þeim finnst gaman að leika sér og fljúga um og elska það að fá að baða sig, helst á hverjum degi. Það er hægt að hafa vatnsskál á botninum eða fuglabað (í mínu tilviki virkar fuglabaðið best).
Því stærra búr, því betra. Sérstaklega ef maður er með nokkra fugla. Fyrir 2 fugla er allt í lagi að hafa þá í venjulegri gárabúrastærð en eru ánægðari ef þeir fá meira flugpláss. En það er best að hafa búrin sem lengst lárétt þar sem fuglarnir fljúga meira til hliðanna en upp og niður (þó að fuglarnir mínir hafa ekkert á móti því að steypa sér af neðstu grein upp á þá hæðstu). Það er oft mælt með því að hafa búrin þar sem er ekki mikil umferð í íbúðinni, en ég ver að segja að það er ágætis traffík þar sem fuglarnir mínir eru og mér finnst það bara hafa vanið þá á að hafa fólk í kringum sig.
Finkurnar eru ekki gæfar eins og páfagaukar, þær koma ekki á puttann og þér og sitja á öxlinni á þér. Þó að í sumum tilvikum veit ég að fólk hefur tekist að þjálfa þær upp að einhverju leiti og eru ungar einstaklega gæfir. En það þarf þá að gera það frá því að þau eru ungar. Hinsvegar eru þeir mjög forvitnir og koma og kíkja á mann ef maður er að labba framhjá, mínum finnast líka mjög gaman að fá að koma inn á eldhúsborð (í búrinu) og vera í kringum fólk. Finkurnar mínar hafa mjög gaman af tónlist hvort sem það er útvarpið eða píanóið og syngja gjarnan með eða ‚meepa'.
Finkurnar eru ekkert sérstaklega háværar og er það karlinn sem syngur helst, en annars gefa þau frá sér lítil ‚meep' ‚meep' hljóð.
Þeim finnst gaman að leika sér og fljúga um og elska það að fá að baða sig, helst á hverjum degi. Það er hægt að hafa vatnsskál á botninum eða fuglabað (í mínu tilviki virkar fuglabaðið best).
Því stærra búr, því betra. Sérstaklega ef maður er með nokkra fugla. Fyrir 2 fugla er allt í lagi að hafa þá í venjulegri gárabúrastærð en eru ánægðari ef þeir fá meira flugpláss. En það er best að hafa búrin sem lengst lárétt þar sem fuglarnir fljúga meira til hliðanna en upp og niður (þó að fuglarnir mínir hafa ekkert á móti því að steypa sér af neðstu grein upp á þá hæðstu). Það er oft mælt með því að hafa búrin þar sem er ekki mikil umferð í íbúðinni, en ég ver að segja að það er ágætis traffík þar sem fuglarnir mínir eru og mér finnst það bara hafa vanið þá á að hafa fólk í kringum sig.
Finkurnar eru ekki gæfar eins og páfagaukar, þær koma ekki á puttann og þér og sitja á öxlinni á þér. Þó að í sumum tilvikum veit ég að fólk hefur tekist að þjálfa þær upp að einhverju leiti og eru ungar einstaklega gæfir. En það þarf þá að gera það frá því að þau eru ungar. Hinsvegar eru þeir mjög forvitnir og koma og kíkja á mann ef maður er að labba framhjá, mínum finnast líka mjög gaman að fá að koma inn á eldhúsborð (í búrinu) og vera í kringum fólk. Finkurnar mínar hafa mjög gaman af tónlist hvort sem það er útvarpið eða píanóið og syngja gjarnan með eða ‚meepa'.
Matur
Matur er mikilvægur eins og hjá öllum dýrum. Það er best að skipta um vatn og mat daglega (eða bæta við mat). Grunnfóðrið hjá finkum er fræblanda en er gott að bæta eggjafóðri við sem fæst í flestum dýrabúðum. Ég harðsýð einnig hænuegg handa þeim öðru hverju og gef þeim með skurn og öllu (stappað niður samt) og finnst þeim það mjög gott og er góð næring í því. Einnig er gott að gefa þeim ‚millet' sem er einhverskonar kornstöng sem hengt er upp í búrið þeirra, þeim finnst það æði. Fyrir utan það er ég með ‚cuttle bone' sem gefur mikla næringu og gef þeim grænmeti og ávexti öðru hverju. Mínir fuglar eru vitlausir í salatblöð.